ಮತ್ತೆ ಎಂದಿನಂತೆ ಇಂದು ಕೂಡ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೃದಂಗ ಮಾರ್ಧನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಅದ್ಭುತವಾದ ಕಾರಣವಿರಲೇ ಬೇಕಲ್ಲ ಆಲ್ವಾ? ಹೌದು ಮೊದಲ ಮುಂಗಾರಿನ ಪ್ರಥಮ ಹನಿಗಳು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ದರೆಗಿಳಿದು ಸಿಂಚನ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನೀನು, ಜಡಿ ಮಳೆಯ ಸೋನೆಯಲಿ ಹುಡುಕಿ ಬಂದು ಮುಖಕ್ಕೆ ಮುತ್ತಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಗಳ ಆ ಮೃಧು ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಮದುರವಾಗಿ ಕರಗುತ್ತಿದ್ದೆ.ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಒಡ್ಡುವ ಹಾಗೆ ಮುಂಗುರುಳುಗಳು ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿವೆ.ಬೇಡವೆಂದು ನೀ ಬದಿಗೊತ್ತಿದರು ರಚ್ಚೆ ಬಿಡದ ಮಗುವಿನ ಹಾಗೆ ಕೆನ್ನೆಕಚ್ಚಿತ್ತಿರುವಾಗ,ಹುಸಿ ಮುನಿಸು ತೋರುತ್ತ ನನ್ನೆದುರು ನೀನು ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೆನಕಿದಾಗಲೇ ಮನದ ಮೃದಂಗಕ್ಕೆ ಚಾಲನೆ ಸಿಗುವುದು.ಅಂದು ಮಣ್ಣಿನ ವಾಸನೆಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಪುಳಕಗೊಂಡಿತ್ತು.ಅಂತಾದರ ನಡುವೆಯೇ ಆ ನಿನ್ನ ಸಣ್ಣ ನಗು ಪುಳಕಗೊಂಡ ಮನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜಲಕ್ಕು ತೋರಿಸಿದ್ದು.ಆದ್ರೆ ಅಂದಿನ ನಗು ಇಂದು ಇಲ್ಲ ಅಳುವ ಮನ ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಸಿಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆಇ ಹುಚ್ಚು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಬೇಕಿತ್ತು, ಆ ಒಂದ್ಉ ನಗುವಿನ ಮೈಥುನಕ್ಕೆ ಭಾವನೆಗಳ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕನಸ್ಸುಗಳು ಮೂಡತೊಡಗಿದವು.ಭ್ರೂನವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಕನಸುಗಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗುವಾಗಿ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಜೋತೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂದುಕೊಂಡೆ.ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯ ತೇರು ಎಳೆಯುತ್ತ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದ ನನಗೆ ನಿರಾಶೆ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಬುತ್ತಿ. ಎನ್ನುವಂತ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಸುಳಿವು ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.ಮನದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕನಸುಗಳು ಪಲ್ಲವಿಸುವ ಮೊದಲೇ ನೀನು ಅಪಸ್ವರದ ಶ್ರುತಿ ಹಾಡಿಬಿತ್ತೆ.yes thats exctly my badluck.
ಇಂದು ಮೊದಲ ಮುಂಗಾರು ಮಳೆಯi ಹನಿ ನನ್ನ ಮುಖಕ್ಕೆ ತಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಹಳೆಯ ರಾಗದ ವಿರಹದ ಆಲಾಪನೆ ಶುರುವಾಯಿತು.ಆಗಸದಿಂದ ಬೀಳುವ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು ಹಾಗೆ ಮಾಯವಾದವು.yes this is ಲೈಫ್
ಸುರಿವಾ ಮಳೆಯಲಿ ತಿಳಿಯದ ಹಾಗೆ
ಮರೆಸುವಾ ಕಂಬನಿ ಬಿಂದು
ನೆನೆದ ಕೆನ್ನೆಯ ಗಮನಿಸಿದೊರು
ಭ್ರಮಿಸಲಿ ಮಳೆ ಹನಿ ಎಂದು
ಹೀಗೆಯೇ ಸರಿಯಲು ಕಾರ್ಮುಗಿಲು
ಹಿಂದೆಯೇ ಕಾದಿದೆ ಹೊಂಬಿಸಿಲು
ಜೀವನದ ಪರಮ ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಇದೆ ಆಲ್ವಾ?
ನೆನಪಿನ ಈಗೆಯೇ ನಾವಿಕ ಪಾರ್ಥ
